 |
Niet te blussen dansfanaten
Balkanfestival Zetten 2003
tekst: Cees Tempel
| Snošti sakav da ti dojdam Snošti sakav da ti dojdam Na taja slatka večera Na toa jagne pečeno Na taja slatka večera Na toa vino crveno Ludo mlado bre |
Gisteravond wilde ik bij je komen, naar die zoete maaltijd met gebraden lam en rode wijn. Ik, jonge gek. |
|
| Lošo vreme me zafati Tivko vetre poduna Sitna rosa zarosi Nemožev da dojdam |
Slecht weer heeft me opgehouden, de wind kwam opzetten, het motregende, ik kon niet komen. |
|
| Kakov junak ti ke bideš Od rosa da se uplašiš Kaj mene da ne dojdiš A bre budalo! |
Wat een held zal jij worden! Omdat je bang bent van een beetje regen, kom je niet bij me. |
Gisteravond wilde ik bij je komen! Met dit prachtige Macedonische lied, in een uitvoering van Alexander Sarievski, begon Hedwig Schoots haar zangles dit jaar op het Balkanfestival in het dorpje Zetten. Het Balkanfestival kent een lange traditie.
In 1979 werd het voor door Ciga Despotović voor het eerst georganiseerd in Vlieland. Daarna werd het met maar liefst 600 deelnemers voortgezet in Brugge en vervolgens op kleinere schaal in Zetten. In 1994 droeg Despotović de leiding over, die nu in handen is van Silviu Ciuciumiş , Andrea Drieman en Ersin Seyhan, bijgestaan door een zevental vrijwilligers. Tussen de drie organisatoren bestaat al jaren een duidelijke taakafbakening, die zover gaat dat er zelfs niet meer vergaderd wordt. Een telefoontje is vaak al voldoende.
Jaarlijks worden circa 2500 oud-deelnemers, verspreid over heel Europa, benaderd met een bescheiden foldertje waarmee ze zich kunnen opgeven. Op papier is de organisatie strak geregeld. Maar in de praktijk blijken sfeer en gezelligheid het belangrijkste te zijn.
Ongedwongen discipline
Ongeveeer honderdtachtig deelnemers, waarvan veertig procent uit het buitenland verzamelden zich op donderdag 3 juli in cultureel centrum De Wanmolen, waar gedurende het hele festival de bowlingbaan actief benut werd door de plaatselijke bevolking, evenals de daar aanwezige bar.
Onder leiding van Helen van Bochove was er de eerste avond in de grote sporthal de Balkan-soos Goud van Oud. Een gedeelte van deze hal vervulde tijdens het festival tevens de functie van slaapzaal. Strak in het gelid stonden er lange rijen bedden opgesteld. Op de parkeerplaats achter De Wanmolen hadden tenten en caravans een plekje gevonden tussen de auto's van de bewoners van de aangrenzende woningen. Er heerste daar een zeer ontspannen sfeertje; overal stonden campingtafels en -stoelen. Zelfs een originele biertafel met bijbehorende banken ontbrak niet. Constant klonk er muziek uit één van de ruim aanwezige geluidsinstallaties. ‘s Avonds daarentegen was het er heerlijk rustig en trok iedereen keurig gedisciplineerd naar binnen.
Overdag vonden in twee zalen dansworkshops plaats. Dick van der Zwan doceerde op zijn eigen rustige manier Grieks, Eddy Tijssen danste vrolijk Bulgaars, al swingend bracht Ersin Seyhan zijn Turkse programma, Martin Ihns ingetogen Macedonisch en Albanees, Paja en Madelon Milić gaven eigen Joegoslavische dansen en tenslotte danste Silviu Ciuciumiş mooie Roemeens. Dick van der Zwan en Eddy Tijssen werden begeleid door Orkest Trediki bestaand uit Bregje Tijman (accordeon), Okke Alkema (klarinet en saxofoon) en Jeroen Smoorenburg (slagwerk). Door 's middags te herhalen wat 's morgens was aangeleerd, kon iedereen het hele dansprogramma goed volgen. Tussendoor gaf Hedwig Schoots zangles aan een groep niet te blussen dansfanaten. Op de baken in de hal trof men uitgebluste dansers aan en hier en daar werden verzuurde benen stevig gemasseerd. Van ophouden is geen sprake.
Oordopjes
Zaterdagavond werd een speciaal Balkandiner geserveerd, wat voor velen het hoogtepunt van het vierdaagse festival was. Voor anderen was dat het vier uur durende bal in de sporthal op vrijdag- en zaterdagavond, waar een wisselend Muzikanten Collectief onder leiding van Monique Lansdorp stond. Tijdens het bal werden natuurlijk ook de nieuw aangeleerde dansen gedanst. Zaterdagavond luisterde dansgroep OZAN het bal op met een selectie uit het nieuwe programma Ali Bey. Beide avonden werden afgesloten met een happy hour in de Balkan Corner. Daar speelde het Orkest Raromski denderende dansmuziek, waarop door vrijwel iedereen uitbundig werd gedanst. Op de slotavond werd het dansen afgewisseld met demonstraties door buitenlandse deelnemers. Een deel van de festivalgangers had het inmiddels al voor gezien gehouden en was doodmoe het bed in gedoken. Of de door de organisatie geadviseerde oordopjes het gewenste effect hadden, is maar de vraag.
Deze recensie is eerder verschenen in het tijdschrift Volksdans,
een uitgave van het Landelijk Centrum voor Amateurdans.
22e jaargang nummer 3, september 2003
© Stichting Toverbal